Πρόσφατα, o αριστερός Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός Ντέιβιντ Λιντς δήλωσε προς έκπληξιν όλων στη GUARDIAN, ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι «ένας από τους καλύτερους προέδρους στην ιστορία των ΗΠΑ». Και το αιτιολόγησε αυτό, όχι με βάση τις πολιτικές του, αλλά κυρίως επειδή «κατάφερε επιτυχώς να διαταράξει το σύστημα με αποκαλυπτικό τρόπο» και μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για άλλους ηγέτες.
Ο Ντόναλντ Τραμπ στα δύο και κάτι χρόνια της Προεδρίας του έχει απαξιώσει τον ΟΗΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, τη NAFTA (Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βορείου Αμερικής) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όλους εκείνους τους φορείς δηλαδή, που συμπληρώνουν το Διεθνές Ιερατείο, που βάζει τους κανόνες στη λεγομένη «παγκόσμιο τάξη». Συγχρόνως, αποδομεί το ψυχροπολεμικό κλίμα έναντι της Ρωσίας, που συντηρεί σε μεγάλο βαθμό την ίδια την υπόσταση πολλών εκ των ανωτέρω οργανισμών.
Το αντίπαλο στρατόπεδο διατείνεται ότι ουσιαστικά αμφισβητεί τους οργανισμούς που εξασφαλίζουν στις ΗΠΑ πλούτο, ευημερία και στρατιωτική κυριαρχία. Οι αριθμοί όμως άλλα δείχνουν. Η οικονομία καλπάζει και οι δείκτες της ανεργίας, ακόμη και στις τάξεις των Αφροαμερικανών, βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά. Το επιχειρηματικό και τραπεζικό κατεστημένο μετακινείται προς το μέρος του και η ατμόσφαιρα αντί για μπαρούτι μυρίζει «παγκόσμια ειρήνη».
Δεν είναι όμως αυτό το ζήτημα. Το σημαντικό είναι αυτό που είπε ο Ντέιβιντ Λιντς. Τελικά, μπορεί κανείς να αμφισβητεί τα διεθνή ιερατεία και εφόσον υπάρχει ένας Αμερικανός πρόεδρος που το κάνει αυτό, πλέον μπορούν και κάποιοι άλλοι. Ο Τραμπ χαλάει την πιάτσα. Και γιατί το κάνει αυτό; Διότι στην πραγματικότητα όλοι οι παραπάνω φορείς διαπνέονται από την ιδεοληψία, τις παραδοχές και τα δόγματα όσων τον πολέμησαν, απαξιώνοντας συγχρόνως την τεράστια μερίδα του αμερικανικού λαού που τον πίστεψε.
Απεχθάνεται το σοσιαλ-φιλελεύθερο στρατόπεδο που τον αντιμετώπισε, κάνοντας χρήση ενός καθεστωτικού επικοινωνιακού μονοπωλίου και μίας κοινοπραξίας οργανώσεων που επίσης μονοπωλούν τον ανθρωπισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το απεχθάνεται ακριβώς όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, τον οποίο οι ίδιες δυνάμεις προσπαθούν να ανατρέψουν με ανάλογες πρακτικές, διότι προφανέστατα θα προτιμούσαν στη θέση του κάποιον διεφθαρμένο και χειραγωγίσιμο ολιγάρχη. Το απεχθάνεται όσο και οι πατριωτικές ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις, που στοχοποιούνται όσο κανείς άλλος από τα κατεστημένα ΜΜΕ και από τη βιομηχανία πολιτικής ορθότητος των Βρυξελλών.
Αυτό που κανείς δε θέλει να καταλάβει είναι ότι ο Τραμπ με ιλιγγιώδη ταχύτητα κτίζει νέες συμμαχίες, προσφέροντας ουσιαστικά εναλλακτική σε όποιον θελήσει να αμφισβητήσει την ισχύουσα τάξη. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη της δεν αντιληφθούν ότι το δήθεν συμπαγές σοβιετικού χαρακτήρος οικοδόμημά τους είναι παλάτι στην άμμο, το τραμπικό κύμα θα τους παρασύρει και θα μείνουν τα κουβαδάκια να πλέουν στο γυαλό.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατία» την 21/07/2018
