Προ μερικών ημερών, ετοιμαζόμουν να γράψω για την αποστροφή που μου προκαλούσαν οι προσπάθειες του Γιώργου Καρατζαφέρη να συμμετάσχει σε αυτές τις εκλογές με μοναδικό σκοπό την επίτευξη του 1,5% που θα του εξασφάλιζε την πολυπόθητη χρηματοδότηση των 700.000 ευρώ, που προβλέπεται για όσα κόμματα υπερβαίνουν αυτό το ποσοστό. Μέχρι και όνομα είχε κυκλοφορήσει για το νέο του εγχείρημα, που δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα κακέκτυπο με τίτλο: «Εθνική Ενότητα». Ευτυχώς, δεν το έπραξα, καθ’ ότι ο άνθρωπος που έβαλε την κωλοτούμπα στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, ανακοίνωσε εχθές ότι δεν θα συμμετάσχει.
Ο πάλαι ποτέ παντοδύναμος Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., που μονοπωλούσε τον εκ δεξιών της ΝΔ χώρο δεν θα πολιτευθεί για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Για την ακρίβεια, από το 1993, όταν και για πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής με την Νέα Δημοκρατία, επολιτεύετο ανελλιπώς και όχι μόνο για το βουλευτικό έδρανο. Με την διαγραφή του από την Νέα Δημοκρατία το 2000, την ίδρυση του ΛΑ.Ο.Σ., το 14% που πήρε το 2002 ως υποψήφιος Υπερνομάρχης Αθηνών, την εκλογή του ως Ευρωβουλευτής το 2004 και την είσοδο στην Βουλή το 2007 κατάφερε να γίνει ο κυρίαρχος του Δεξιού και Ακροδεξιού χώρου. Εν αντιθέσει δε με την συντριπτική πλειονότητα των μικρών κομμάτων που ιδρύθηκαν μεταπολιτευτικά, έγραψε με το ΛΑ.Ο.Σ. μία ιστορία 15 συναπτών ετών, με συμμετοχές στην Βουλή, στο Ευρωκοινοβούλιο και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Αυτός είναι ο πολιτικός απολογισμός του Γιώργου Καρατζαφέρη. Αν θέλαμε όμως να καταγράψουμε και έναν μακροπολιτικό απολογισμό, τα αποτελέσματα δεν χαρακτηρίζονται από ανάλογη λαμπρότητα. Ο κύριος «κωλοτούμπας», χάριν πολυσυλλεκτικότητος και κατ’ επέκτασιν μικροπολιτικού οφέλους, δεν μπόρεσε ποτέ να δημιουργήσει τις βάσεις για έναν φορέα που θα όρθωνε απέναντι στην Αριστερά την πολυπόθητη «Εθνική Αντιπολίτευση». Συσπείρωσε μεν το μεγαλύτερο μέρος του πατριωτικού χώρου, συγχρόνως όμως τον στείρωσε και τον κατέστησε διάσπαρτα γρανάζια και βίδες ενός προσωποπαγούς μορφώματος που ως μοναδικό σκοπό είχε την ικανοποίηση των κοινωνικών και πολιτικών συμπλεγμάτων σε συνδυασμό με την ματαιοδοξία του αρχηγού του.
Αποκορύφωμα δε αυτής του της ανόητης πολιτικής ήταν η στάση του σε σχέση με τα Μνημόνια, αλλά και τα πρόσωπα εκείνα μέσα στο κόμμα του, που τον έπεισαν να στηρίξει την επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου το 2010 να μπούμε στο ΔΝΤ και να ψηφίσουμε το πρώτο Μνημόνιο. Κάποιοι θα πουν ότι αυτό ήταν και το μεγαλύτερο λάθος του. Σήμερα, Σεπτέμβριο του 2015, με Capital Controls και με τον Αλέξη Τσίπρα να έχει υπογράψει το Μνημόνιο 3, αυτοί είναι πολύ λιγότεροι. Δεν ξέρω όμως και πόσοι είναι αυτοί που είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι όταν την Άνοιξη του 2010, Βορίδης, Γεωργιάδης και Πλεύρης έπειθαν τον Γιώργο Καρατζαφέρη να υπερψηφίσει το Μνημόνιο επειδή το πίστευαν, εκείνος δέχθηκε, επειδή απλά με αυτόν τον τρόπο θα του έλεγε καλημέρα στην βουλή ο Γιώργος Παπανδρέου και θα τσάντιζε τους Νεοδημοκράτες.
Κι αν μπορούσαμε να πιστώσουμε στον Γιώργο Καρατζαφέρη ότι χάρις σ’ αυτόν μπόρεσαν και μπήκαν στον δημόσιο διάλογο κάποιες εθνικές φωνές και θέσεις, θα έπρεπε και να τον χρεώσουμε για το ότι όλα αυτά που έκτισε τα άφησε παρακαταθήκη στους χρυσαυγίτες, με αποτέλεσμα όλα αυτά τα καλά και ωραία να πεταχτούν απ’ το παράθυρο. Κι ενώ είναι πολλοί που δικαίως ή αδίκως μέμφονται τους τρεις πιο δημοφιλείς συνεργάτες του, που μετώκισαν στον «ύψιστο πολέμιο» των πατριωτικών ιδεωδών, την Νέα Δημοκρατία, ελάχιστοι από αυτούς δεν παραδέχονται ότι καλώς εγκατέλειψαν το ΛΑ.Ο.Σ. και τον Πρόεδρό του, κι ας οφείλουν σε αυτόν το σταριλίκι τους.
Άλλωστε, αν το καλοσκεφθεί κανείς, οι μόνοι πολιτικοί την τελευταία δεκαετία που δεν έκαναν κωλοτούμπα στα δύσκολα είναι αυτοί οι τρεις. Αυτό όμως θα το αναλύσουμε μια άλλη φορά, μαζί με άλλα που τους αφορούν. Το βέβαιο είναι ότι επισήμως πλέον η Χρυσή Αυγή παίζει μόνη της μπάλα σ’ ένα τεράστιο γήπεδο που δεν μπορεί να γεμίσει, καθώς όσους θα μπορούσαν να κοντραριστούν και μ’ αυτήν αλλά και με την Νέα Δημοκρατία τους κατάπιε, ως είθισται, το γαλάζιο κύτος, το οποίο ως κακό που είναι ψόφο δεν έχει. Ο μόνος που δεν τον κατάπιε το κύτος ήταν και ο μόνος που ήθελε να τον καταπιεί. Τόσο αχώνευτος ήταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης ακόμη και γι’ αυτούς… Στο καλό λοιπόν, αν και όπως και ο ίδιος είπε στην ανακοίνωσή του «…έχει ο καιρός γυρίσματα»!
δε μας τα λες καλα κ.Δουμα.
Ο Καρατζαφέρης έδειξε ότι έχει Ήθος με την απόφασή του να μη συμμετάσχει σ’αυτες τις εκλογές – παρωδία.
Σκεφτείτε ότι τις εκλογές του Γενάρη με όλη αυτη τη λάσπη της σκευωριας πήρε 1% και με τον κόσμο να πιστευει τις αρλουμπες του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Τώρα που η σκευωρια ΕΠΕΣΕ και φανηκε οτι ηταν στημένη η λασπη, με την πτωση των ΣΥΡΙΖΟΚΑΜΜΕΝΩΝ, αναρωτηθειτε πόσο θα επαιρνε.
Ομως, κατηγγειλε τη φαυλοτητα του συστηματος και σχεδιαζει την τελικη αναμετρηση.
Ετσι, εκανε και τα παπαγαλακια να το βουλώσουν ,ειτε αυτοι που ελεγαν πως το κανει για επιχορηγηση ειτε οτι θα παει στη ΝΔ.
Μην κρινετε εξ ιδιων τα αλλοτρια παιδες, επειδη εσεις ειστε χαφιεδες, ρουφιανοι και λακεδες σε οποιον σας κουνησει 10ρικο, δεν ειναι ολοι ετσι.
Υπαρχουν και ατομα με Ηθος και Ιδεες στην πολιτικη οπως επισης ο
ΔΑΜΑΒΟΛΙΤΗΣ που τους εφτυσε ολους, παρατωντας λεφτα και καρεκλες.
Δεν ειναι ολοι Γεωργιαδηδες, ουτε αλλοι αταλαντοι αρουραιοι του 10ρικου.
‘Δειξε σεβασμο ή βγαλε το σκασμο’ οπως λεει και ενα ασμα!